به گزارش تازه نیوز، داشتن الگوی مناسب برای رسیدن به موفقیت در ابعاد مختلف زندگی، یکی از تمایلات نهادینه در وجود انسان بوده و تلاش برای معرفی الگوی مناسب همواره یکی از دغدغه‌ها و اهداف جوامع بشری برای هدایت و سعادت انسان بوده است. دین مبین اسلام با توجهی ویژه به این امر، الگوبرداری از شخصیت های آسمانی را همواره یکی از خواسته های اهل ایمان می‌داند؛ به طوری که قرآن کریم می‌فرماید: «لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ» یعنی «بهترین مشق زندگی را می توانیم ازپیامبر و اهل بیت پاک ومطهرشان بگیریم». بر همین اساس مرور چند نکته کاربردی در سیره و پیامبر(ص) به عنوان یک راهنمای ویژه، می‌تواند راهگشای ما در مسائل پیش رو در بحبوحه زندگی امروز و مراودات روزمره فردی و اجتماعی ما باشد. توجه به نظافت و آراستگی مواجهه با مردم پيامبر اسلام(ص) پیش از حضور در میان مردم و ورود به مجالس، خود را درآينه می‌‏نگريست و موهاى خود را شانه مى‏‌زد، لباس تمیز و مرتب می‌پوشید و محاسن مبارك را شانه مى‏‌زد؛ همیشه بوى خوش عطر ایشان از مسافت دور استشمام مى‌‏شد. به طوری که پیش از آنکه حضرت به مسجد وارد شوند، مردم اغلب از استشمام بوى عطرش‏ان متوجه ورودش مى‏‌شدند. بیان سودمند و پرهیز از سخنان بیهوده پیامبر(ص) اگر سخنى بر زبان می‌آوردند، بيشتر جنبه موعظه و پند داشت و همواره با بیان شیوای خود یا به معروف وخيرى امر مى‏‌كردند و يا از شر و منكرى مردم را باز مى‏داشتند. تمام‏ سخنانش سودمند و يك كلمه، نه بلكه يك حرف، پوچ و بى‏‌ارزش بر زبان نمی‌آوردند. ایشان هرگز سخن کسی را قطع نمی کردند تا شخصى مشغول سخن گفتن بود، به سخن او خوب گوش مى‏‌دادند و پس از تمام‏ شدن سخنش آرام پاسخش را می‌دادند و چنان اصحاب خود را تربيت كرده ‏بودند كه هرگاه لب مباركش به سخن باز مى‏‌شد، تمام حاضران ساكت‏ و سراپا گوش مى‌‏شدند. رفتار متواضعانه و اهمیت به اقشار محروم جامعه پیامبر(ص) هر گاه وارد مجلسی مى‏‌شدند، هرجایی که خالی بود می نشستند. تعالیم ایشان به ما آموخت که انسان در جلسه ای که وارد می‌شود، باید در جايى كه خالى ‏است‏ بنشیند و هرگز منتظر نباشد ديگران در برابرش قد علم ‏كنند و برخيزند تا آن جناب را در صدر مجلس بنشانند. اين حالت ‏بدون ترديد برخاسته از هواى نفس است و تكبر كه بايد زدوده شود و گاهى بلكه بيشتر به خاطر عقده‏‌هاى درونى و محروميت‏‌هاى ديرينه‌ ‏است كه شخص مى‏‌خواهد از اين راه خودى را نشان دهد! ایشان همچنین با فقرا و مستمندان همنشین بود و از نشستن با فقرا بيشتر لذت مى‌‏بردند و اگر با ثروتمندان مى‏‌نشست‌ ‏به خاطر هدايت كردن آنان بود نه چيز ديگر. گزارش از: افسانه سادات موسوی؛ برگرفته از «داستان خوبان»، حجت الاسلام والمسلمین سيد جوادنورموسوی