گافهای سنگین تیم رسانهای دولت برای سخنرانی سازمان ملل!
یک کاربر توئیتر با بررسی جزئیات سخنرانی ضبطشده رئیسجمهور برای نشست سازمان ملل، برخی گافهای این برنامه را در رشته توئیتی منتش کرد.
به گزارش تازهنیوز، روحالله انصاری در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت:
سخنرانی مجازی رئیسی در سازمان ملل چند نکته پنهان حیرتانگیز دارد که احتمالاً به آن پرداخته نخواهد شد. من به محتوای حرفها کاری ندارم، منظورم «آنالیز ویدئوی سخنرانی» است که نشان میدهد ما با چه تیم رسانهای عجیبی در کنار رئیس جمهور طرف هستیم. در ادامه ببینید:
زمان سخنرانی ۱۵ دقیقه و ۳۲ ثانیه است. رئیسی جزو معدود مقامات نظام است که متن را از روی اتوکیو (تله پرامتر) میخواند. با اتوکیو میتوان بدون نگاه کردن به کاغذ متنی که در زاویه دوربین نمایش داده میشود را خواند و ارتباط چشمی با مخاطب را حفظ کرد… که خیلی هم خوب است.
اما رئیسی حتی متنی که جلوی رویش است را هم نتوانست بدون تپق بخواند. در ۱۵ دقیقه سخنرانی، ۶۸ کات دوربین زده شده که حداقل ۳۴ کات آن به خاطر ادیت کردن تپقهای رئیسی است. اما وقت ضبط، حواسشان به Reverb (پژواک) سالن نبوده وگرنه کاتهایی که زدهاند انقدر توی ذوق نمیزد.
در سه جا هم «مورف کات» زده شده. این تکنیک یعنی یک نما را به همان نما جوری دیزالو سریع کنیم که حس نشود. همین کار زمان سخنرانی ترامپ وقتی که کاخ سفید سرفههای او را با این تکنیک حذف کرد انجام شده بود که همه ازجمله رسانههای انقلابی ایران با ویدئوی وایرال شدهاش به عرش رسیدند.
ویدئوی مورفکاتشده صحبتهای ترامپ که خوراک صداوسیما و رفقا بود:
زبان بدن رئیسی: او در ابتدای سخنرانی شق و رق ایستاده، اما هر چه به اواسط سخنرانی میرسیم معلوم میشود که از تپق زدن و تکرارهای پیدرپی و صاف ایستادن اذیت شده است. هر چه به انتها میرسیم این پا و آن پا کردنش بیشتر میشود. این فست موشن را ببینید:
بین ریش رئیسی یک شیء سیاه درشتی است که معلوم نیست چیست. در عکسها و فیلمهای دیگر این «چیز» دیده نمیشود. این میکروفن نیست، چون میکروفن جلوی روی رئیسی قرار دارد… هر چه هست، یکی نبوده که وسط این همه کات دادن ریش حاج آقا را روتوش کند؟
برای شخصی که افتادگی پلک دارد، نمای آکس روبرو بزرگترین جنایت در حق طرف است… و گویا تیم رسانهای رئیسی جنایتکاران بزرگی هستند. نمای سهرخ چپ برای چهار سال آینده پیشنهاد میشود.
یک نگاهی به آکساسوارهای لوکیشن سخنرانی رئیس جمهوری ایران بیندازید: ۴ کلید برق، یک شمعدان برقی، راهپله مفروش، دو تا پرچم ایران، گلدان فلزی خالی و یک تریبون با کاشیهای پرینتشده. آنقدر عجولانه و بیسلیقه که حتی قاب عکس رهبران جمهوری اسلامی را هم یادشان رفته یک جای کادر بچپانند.
در ادامه توییت بالا، حداقل بنده خدا را پشت میز کارش مینشاندید که هم پادرد نگیرد، هم مسلط به اوضاع نشان داده شود؛ نه پایین پلههای لابی یک جایی که به لابی «هتل عالی قاپو» و «رستوران شبهای زایندهرود» شبیهتر است تا محل کار رئیسی.