تاجزاده و حجاریان با عضو سیا ارتباط داشتند/ اصلاح‌طلبان چه چیز را می‌خواهند اصلاح کنند؟
رسالت نوشت: اصلاح‌طلبان با راهبرد دیو و پری در انتخابات شرکت می‌کنند؛ وقتی طرفداران‌شان به این نتیجه رسیدند آن‌ها پری نیستند به نامزد آن‌ها رأی ندادند چون از قبل رقیب خود را «دیو» معرفی کرده بودند پس نتیجه کار کاهش مشارکت شد.
به گزارش تازه نیوز، روزنامه رسالت نوشت: یحیی کیان تاج‌بخش، عضو سیا و مشاور بنیاد سوروس از محکومین فتنه ۸۸ در اعترافات خود در دادگاه که به عنوان دفاعیه مطرح کرده، از شناسایی و جذب نخبگان، شبکه‌سازی و نهادسازی، راه‌اندازی کارگاه‌های آموزشی در معاونت سیاسی وزارت کشور زمان آقای خاتمی یاد می‌کند.
- تاجزاده از زندان با همسرش تماس گرفت: در هیچ دادگاهی شرکت نمی‌کنم
- ویدئو| آخرین وضعیت مصطفی تاجزاده از زبان سخنگوی قوه قضاییه
او می‌گوید مشروعیت‌زدایی و اعتبارزدایی از جمهوری اسلامی را از طریق حمله به پایه‌ها و ستون‌های نظام و نافرمانی مدنی شروع کردیم. او از نحوه آشنایی خود با مصطفی تاجزاده که آن زمان در معاونت سیاسی وزیر کشور بود خبر می‌دهد و همکاری‌هایی را در این زمینه یادآور می‌شود. مأموریت او افزایش سرمایه اجتماعی کسانی که در ایران به ترویج و تعمیق تفکر غربی می‌اندیشند، بود. نظریه او در مورد افزایش سرمایه اجتماعی مورد توجه سعید حجاریان و تاجزاده قرار می‌گیرد و او از ارتباط خود با سعید حجاریان که آن زمان در مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت بود نیز پرده برمی‌دارد.
امروز اصلاح‌طلبان به روزگاری افتاده‌اند که تمام سرمایه اجتماعی خود را در انتخابات گذشته که به پای روحانی ریخته بودند از دست رفته می‌بینند. آن‌ها گرفتار ۶ بحران هستند که در آن دست و پا می‌زنند: ۱- بحران گفتمان ۲- بحران اندیشگی ۳- بحران بی‌آیندگی ۴- بحران مقبولیت ۵- بحران مشروعیت ۶- بحران کارآمدی
آن‌ها فکر می‌کنند می‌توانند هزینه‌های خسارت‌بار از دست دادن سرمایه اجتماعی خود را به حساب رقبای خود بگذارند. آن‌ها برای توجیه این بحران‌ها مقولاتی چون حمله به نظارت استصوابی، طرح رفراندوم، آزادی و خلق دوقطبی‌های کاذب و … را در دستور کار دارند. فکر می‌کنند این بیراهه‌روی برای آن‌ها تولید سرمایه اجتماعی می‌کند.
سردمداران جریان اصلاح‌طلبی هنوز نفهمیدند چه کلاهی سرشان رفته است. آمریکایی‌ها با پروژه آنوکراسی سرمایه اجتماعی آن‌ها را به عنوان یک ضلع رقابت به باد داده‌اند حالا آمدند سراغ ضلع دیگر با تحریم اقتصادی و تهاجم فرهنگی و تهاجم سیاسی و دیپلماتیک؛ سرمایه اجتماعی این ضلع را هم ضایع کنند و تیر خلاص به «جمهوریت» و «مردم‌سالاری دینی» بزنند. این فرمول را در مشروطه و نهضت ملی عمل کردند و جواب داد و فکر می‌کنند در انقلاب اسلامی هم جواب می‌دهد.
اصلاح‌طلبان در بحث‌های کلاب‌هاوسی خود گاهی موضوع مشارکت ۴۸ درصدی مردم در انتخابات ریاست جمهوری پیراهن عثمان کرده‌اند تا مشروعیت مردمی دولت را زیر سؤال ببرند. آن‌ها اولا: فراموش کردند انتخابات ریاست جمهوری زیر سیطره بیماری کرونا با تلفات سه رقمی برگزار شد. ثانیا: جریان اصلاحات با تمام توان به صحنه آمدند و از نامزد خود -همتی- حمایت کردند. جریان اصلاح‌طلب علی‌رغم حمایت صددرصدی از همتی نتوانست طرفداران خود را به دلیل عملکرد بد دولت مورد حمایت خود یعنی روحانی به پای صندوق‌های رأی بیاورد. آن‌ها عوض آن‌که خود را مذمت کنند که چرا به غرب اعتماد کردند و افتضاح برجام و دستاورد تقریبا هیچ آن را در کارنامه خود گذاشتند، رقیب خود را به بهانه کاهش مشارکت به شماتت گرفته‌اند. آن‌ها با راهبرد دیو و پری در انتخابات شرکت می‌کنند وقتی طرفداران آن‌ها به این نتیجه رسیدند آن‌ها پری نیستند به نامزد آن‌ها رأی ندادند چون از قبل رقیب خود را «دیو» معرفی کرده بودند نتیجه کار کاهش مشارکت شد. آن‌ها در فرآیند شکل‌گیری «آنوکراسی» به جای «دموکراسی» درست در اجرای توطئه‌های آمریکا نقش‌آفرینی می‌کنند.
اصلاح‌طلبان از ابتدای پیدایش در سپهر سیاست ایران هرگز به این سؤال پاسخ ندادند که چه چیز را می‌خواهند اصلاح کنند؟ مبنای آسیب‌شناسی آن‌ها چیست؟ آن‌ها بدون این‌که توضیحی در مورد نسبت خود با دین و انقلاب و نظام بدهند بر طبل اصلاحات می‌کوبند. آن‌ها ۴ دولت از ۵ دولت پس از انقلاب را در دست داشتند اما برای از بین بردن فقر، فساد و تبعیض هیچ‌گاه راه حلی ارائه نکردند.
اوایل سال‌های حکومت خاتمی یک کارگاه آموزشی در معاونت سیاسی وزارت کشور در زمان تصدی تاجزاده دائر کردند که سعید حجاریان آن‌را اداره می‌کرد. یحیی کیان تاج‌بخش و حسین بشیریه در این نشست‌ها شرکت می‌کردند.
این مطالب را هم بخوانید:
