نیکی کریمی «یاغی»ترین بازیگر شد! +عکس

چهره متفاوت و بازی نیکی کریمی در «یاغی» نقش او را متفاوت از سایر بازی‌هایش در فیلم‌های دیگر کرده است.

به گزارش تازه‌نیوز، کاوه معین‌فر در عصرایران نوشت:

از قسمت هشتم سریال یاغی شاهد حضور نیکی کریمی در نقش شیما همسر سابق بهمن (پارسا پیروزفر) بودیم، در شمایلی جدید که کمتر از نیکی کریمی سراغ داشته‌ایم، اتفاقا این نقش جدید بسیار هم به چشم آمد و اصطلاحا نیکی کریمی در آن خوش درخشید.

نیکی کریمی در این ۵ قسمت از سریال یاغی در نقش شخصیتی ظاهر شد که خارج از کشور به دلیل قاچاق مواد مخدر ۱۵ سال درزندان بوده و حال برگشته است تا انتقامش را از شوهر سابق و همسرش که دوست صمیمی هم بوده‌اند (طلا با بازی طناز طباطبایی) بگیرد که او را به حال خود رها کرده بودند.

کریمی در القای همزمان چندین حس همزمان، موفق بوده است؛ از عطش انتقامی که دارد تا زندگی بربادرفته خود و همچنین افشای واقعیت بهمن، طلا و… نکته جالب توجه شخصیت شیما در یاغی این است که از تمام مولفه‌های سابق نیکی کریمی و نقش‌هایی که در آن بازی کرده است فاصله می‌گیرد و در هیبتی جدید ظاهر می‌شود.

نیکی کریمی در سریال یاغی

دیگر او آن زن معصوم زیباروی نیست که در مقابل مرد قصه منفعل و قربانی باشد مانند نقش‌هایی چون سارا (داریوش مهرجویی) یا فرشته در دو زن (تهمینه میلانی) و… او سردرگم در اتفاقات و پیچ و خم زندگی نیست مانند بوی پیراهن یوسف (ابراهیم حاتمی‌کیا) یا واکنش پنجم (تهمینه میلانی) و… اتفاقا کاملا می‌داند چه هدفی دارد و برای رسیدن به این هدف از هیچ کاری دریغ نمی‌کند.

حتی به لحاظ گریم ظاهر هم سعی شده چهره‌ای از او در یاغی ببینیم که تا به حال در فیلم‌های سابق او ندیده‌ایم. چهره‌ای که البته هم‌راستا به شخصیت و نقشی است که در این سریال دارد. خلق چنین شخصیتی بعد از نویسندگان سریال قطعا حاصل جسارت محمد کارت به عنوان کارگردان و خود نیکی کریمی است.

نیکی کریمی در آخرین قسمت پخش‌شده از سریال یاغی (قسمت دوازدهم) توانایی‌ خودش را به خوبی نشان داد در ارائه یک شخصیت چندوجهی شدیدا افسرده، فریب‌خورده، زندگی‌باخته، به شدت خطرناک اما شاید معصوم و قربانی. به قول معروف نیکی کریمی زمانی در سینمای ایران به عنوان سوپراستار مطرح شد که سوپراستار بودن (مخصوصا برای خانم‌ها) اصلا باب نبود. به جرات می‌توان گفت او بعد از انقلاب اولین زنی بود که در میان مردم به شهرتی فراتر از حد تصور از طریق سینما دست یافت.

نیکی کریمی در سال ۱۳۶۸ در اولین فیلم سینمایی به اسم وسوسه ساخته جمشید حیدری بازی کرد ولی در سال ۱۳۶۹ با فیلم عروس بهروز افخمی بود که او معروف شد. اما نکته جالب توجه این است که به دلیل زیبایی صورت فعالیت‌های او در زمینه‌های دیگر همواره تحت الشعاع قرار گرفت و شاید حتی بتوان گفت به او ظلم و بی‌توجهی شد؛ از فیلمسازی گرفته تا ترجمه کتاب، نویسندگی، تهیه فیلم و… خود او هم همواره به نوعی از این رویه شکایت داشته است، زمانی مجله فیلم در یک شماره‌اش پرونده‌ای داشت و به کارگردانانی پرداخته بود که یک یا دو فیلم ساخته بودند و اصلا به نیکی کریمی اشاره نشده بود که آن زمان ۲ فیلم ساخته و حتی یکی از فیلم‌هایش به جشنواره کن راه پیدا کرده بود.

در تمام دنیا هم این قضیه وجود دارد؛ بازیگرانی که به واسطه چهره‌ زیبا در سینما معرفی می‌شوند همواره در معرض تکراری شدن و حضور در فیلم‌ها و نقش‌های جواب‌گرفته قبلی قرار می‌گیرند و اتفاقا بازیگرانی ماندگار می‌شوند که سعی می‌کنند تا این رویه را در هم شکنند. از مارلون براندو بگیر تا نمونه‌های سال‌های نزدیک‌تر مانند شارلیز ترون که در فیلم هیولا (۲۰۰۳) سعی کرد تمام آن‌چه از او در ذهن تماشاگر بود را بر هم زند که موفق هم بود و جایزه اسکار، گلدن گلوب و… به عنوان بهترین بازیگر زن را به دست آورد. نمونه داخلی آن هم فریماه فرجامی در فیلم نرگس (رخشان بنی‌اعتماد) است که در نقش آفاق با چهره و شخصیتی کاملا متفاوت ظاهر شد.

همواره کسانی که تلاش می‌کنند در دام تکرار گرفتار نشوند و به جای آسان‌ترین راه، مسیر سخت را انتخاب می‌کنند قابل تقدیر هستند، مخصوصا افرادی که معروفیت زیادی دارند. تا به امروز می‌توان لقب یاغی‌ترین شخصیت سریال یاغی را به نیکی کریمی داد که هر آن‌چه از او در ذهن مخاطبان وجود داشت را با این نقش شیما کاملا عوض کرد و در یک نقش جدید ظاهر شد.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.