آیا فرزند ۱۰ تا ۱۲ ساله شما میتواند تنها در خانه بماند؟
اعتماد کردن به بچهها برای تنها ماندن در خانه و مراقبت از خواهر و برادر کوچکتر میتواند به چالش بزرگی برای والدین تبدیل شود، مخصوصا اگر فرزند بزرگتر در محدوده سنی ۹ تا ۱۲ سالگی قرار داشته باشد.
به گزارش تازهنیوز، در این دوره سنی، بچهها هنوز به اندازه کافی بزرگ نشدهاند اما دیگر مثل قبل هم کودک نیستند. بنابراین والدین چطور میتوانند تشخیص بدهند که فرزند بزرگترشان میتواند بهتنهایی در خانه بماند؟ از چه سنی به بعد میتوان برای مراقبت از خواهر و برادر کوچکتر از فرزند بزرگتر خانواده کمک گرفت؟
والدین باید از بلوغ همهجانبه فرزند بزرگترشان مطمئن شوند
واضح است که یک بچه ۵ ساله نمیتواند بهتنهایی در خانه بماند یا از خواهر و برادر کوچکترش مراقبت کند. اما بچههای ۱۱ تا ۱۲ ساله چطور؟ متخصصان میگویند که مشکلی نیست اگر بچههای ۱۰ تا ۱۲ ساله را برای مدتزمان کوتاه (کمتر از ۱ ساعت) بهتنهایی در خانه بگذارید، مشروط به اینکه فرزندتان از این اتفاق نترسد و حتما به بلوغ همهجانبه رسیده باشد.
ضمن اینکه بچههای ۱۰ تا ۱۲ ساله بههیچوجه نباید شبها بهتنهایی در خانه بمانند. هنگام تصمیمگیری برای تنها ماندن بچهها در خانه باید همه نکات و عوامل زیر را بررسی کنید:
آیا در یک محله مسکونی ایمن زندگی میکنید؟
آیا میزان جرائم و مشکلات شهری در منطقه زندگی شما کم است؟
آیا خانه شما سیستم دزدگیر مناسبی دارد؟ آیا فرزند بزرگترتان میتواند این سیستم هشدار را فعال کند؟
آیا فرزند بزرگترتان با قواعد اولیه زندگی آشنایی دارد و میداند که در چه مواقعی درب خانه باید قفل باشد؟
آیا فرزندتان در طی چند سال اخیر، توانایی تصمیمگیری و قضاوت خوبی در مواجهه با موقعیتهای چالشبرانگیز داشته است؟
آیا خود شما یا دیگر اعضای خانواده یا دوستان میتوانند در مواقع اضطراری سریعا به خانه مراجعه کنند؟
آیا فرزند شما مسئولیتپذیر است و بعد از تنها ماندن در خانه به امور روزانه خودش رسیدگی میکند؟
آیا فرزند شما با تنها ماندن در خانه مشکلی ندارد؟
اگر پاسخ شما به بیشتر قریب به اتفاق همه سوالات بالا مثبت باشد، آنوقت میتوانید درباره تنها ماندن فرزندتان در خانه (برای مدتزمان زیر یک ساعت) فکر کنید. در این شرایط هم باید درباره قواعد زیر با فرزندتان صحبت کنید:
اگر کسی زنگ خانه را زد، او باید چکار کند؟
اگر تلفن زنگ زد، او باید چگونه پاسخ بدهد؟
مدتزمان استفاده از تلویزیون، بازیهای کامپیوتری و… چگونه رعایت میشود؟
آمادهسازی فرزندان بزرگتر برای نگهداری موقت از بچههای کوچکتر
بعضی از بچهها از سن ۱۲ تا ۱۳ سالگی واقعا میتوانند بهخوبی از بچههای کوچکتر مراقبت کنند، اما بعضی از بچهها نیز برای چنین کاری حتما باید به سن ۱۵ تا ۱۶ سالگی برسند. در هر صورت، والدین باید شرایط فرزند بزرگترشان را با توجه به عوامل زیر بررسی کنند:
مسئولیتپذیری
بلوغ
توانایی مناسب در تصمیمگیری
پیروی از قوانین و قواعد اصولی
توانایی بهکارگیری اقتدار همراه با آرامش و بدون آزار دادن دیگران در مواقع ضروری
اگر شرایط زندگی شما به گونهای است که مجبورید از فرزند بزرگترتان برای نگهداری از بچههای کوچکتر درخواست کنید، باید او را برای یادگیری مهارتهای اولیه، اصول کمکهای اولیه و مهارتهای مرتبط با این کار به کلاسهای اصولی بفرستید.
منبع: سلامت