آدم‌ها هم مثل خوراکی‌ها تلخ و شیرین دارند!
آدم‌ها هم مثل خوراکی‌ها هستند؛ بعضی شان شیرین اند و بعضی هایشان تلخ و بعضی‌ها هم مزه‌ای ندارند و گویا باید مزه دار شوند!
به گزارش تازه نیوز، آدم‌ها نیز مانند برخی خوراکی‌ها، طعم دارند. بعضی آدم ها مثل شیرینی اند.
حسابی شیرین اند. اولش خیلی می چسبند اما از یک جایی به بعد دیگر دلت را می زنند.اگر هم ادامه بدهی حتی ممکن است حالت را به هم بزنند.
فقط برای لحظه ای، دقیقه ای یا ساعتی لذت بخش اند و بعد عذاب آور می شوند.
بعضی آدم ها، تلخی جزیی از ذاتشان است.غمی تلخ اما دلنشین در وجودشان دارند.تلخی شان غافلگیرت نمی کند.خیلی هم مطبوع است. درست شبیه فنجانی قهوه خوب دم کشیده.
این آدم ها اصلا تلخی شان است که دلچسبشان می کند.گاهی با شکر، گاهی با شیر و گاهی با شکلات سعی می کنی تلخی شان را کم کنی اما اگر افراط کنی انگار طعم واقعی را از بین برده ای و چیزی دروغین را فرو می دهی که نسبتی با قهوه ندارد
همین است که آدم های تلخ را باید با طعم واقعی شان مصرف کنی و البته که حد و اندازه ی مشخصی دارد مصرف کردنشان.
بعضی آدم ها اما بادام تلخ اند.
همینطور که غرق دنیای درون خودت یا متوجه چیزی در بیرون خودت هستی و داری بی هوا و با لذت بادام ها را فرو می دهی ناگهان زیر دندانت در می آیند و تو را از دنیای درون و پیرامونت بیرون می کشند و متوجه خودشان می کنند.
ناگهان تمام حواست به دهان و‌زبان می رود و به موجودی که ترا از آنچه در آن غرقی بیرون می کشد.
ناگهان می بینی ساعت ها گذشته و تو بی خبر درگیر گرهی در درون خود یا بافه ای از خیال در جهان پیرامون بوده ای.
ناگهان با خبر می شوی که چه حجم بزرگی بادام شیرین را فرو داده ای بی آنکه طعمشان را فهمیده باشی.
ناگهان وحشت می کنی.
بعضی آدم ها تو را ناگهان متوجه خود و جهانی که بافته ای می کنند و سخت حیرت می کنی.
بعضی ها بادام تلخ اند که با وجود خواص فراوانش بلعیدنی نیست. غفلت کردنی نیست.
بادام های تلخ دوست داشتنی نیستند اما سخت لازم اند. سخت مهم اند. سخت قابل اعتنایند.
بادام های تلختان را دریابید و قدرشان را بدانید.آنها نمی گذارند در پیله ای که بافته اید گیر بیفتید و بپوسید. آنها حقایق و شیرینی های زندگی که نادیده می گرفتید را به شما یادآوری می کنند. آدم‌ها را آنطور که هستند باید پذیرفت.
