به گزارش تازه‌نیوز و به نقل از عصرترکیه، قبل از کشف انسولین و همچنین دارو‌های ضد دیابت رایج، بیماران دیابتی با گیاهان دارویی و درما نهای سنتی معالجه می‌شدند. تاکنون تاثیر مثبت بیش از ۱۲۰۰ گیاه دارویی در کاهش میزان گلوکز خون و یا کاهش عوارض ناشی از آن شناخته شده است. در طی ۱۰ الی ۲۰ سال گذشته تحقیقات آزمایشگاهی و همچنین بالینی متعددی روی گیاهان دارویی مورد استفاده در درمان دیابت انجام گرفت که در تعدادی از آن‌ها اثرات قابل ملاحظه‌ای در کاهش گلوکز خون بیماران دیابتی مشاهده شد. با توجه به دسترسی به منابع گیاهی، عوارض کمتر گیاه درمانی، مقبولیت برای اکثر بیماران و عدم محدودیت تولید یا واردات مواد اولیه دارویی، تحقیق جهت دستیابی به منبع دارویی گیاهی موثر ضروری به نظر می‌رسد. این مطالب را هم ببینید:

• شیرموز ممنوع؛ ترکیب شیر با این خوراکی‌ها خطرناک است
• تاثیر هولناک «اینفلوئنسرهای نوجوان» روان کودکان را نابود می‌کند

در این گزارش، مطالبی مربوط به اثر بخشی تعدادی از گیاهان دارویی با خواص کاهندگی گلوکز خون که در طب سنتی ایران در درمان بیماری دیابت تجویز می‌شود و گزارش‌های بالینی و آزمایشگاهی معتبر در ایران و خارج از کشور مبنی بر موثر بودن آن موجود است بطور خلاصه ارائه میگردد. شنبلیله (Trigonella foenum- graecum): شنبلیله یا شنبلید گیاهی نهاندانه، از دولپه ای‌های جدا گلبرگ است که جزء تیره نخود، تیره فرعی پروانه داران راسته گل سرخ است (۵). در طب سنتی ایران شنبلیله طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر طبیعت گرم و خشک بوده و برگ آن جهت تسکین سرفه‌های سرد، ورم طحال و کبد، دردکمر و برودت مثانه به کار می‌رفته است (۶). زکریای رازی شنبلیله را برای مداوای بیماری دیابت مورد استفاده قرار می‌داده است. کاربرد‌های دارویی شنبلیله در طب سنتی کشور‌های دیگر میتوان به رم و مصر باستان اشاره کرد که جهت تسهیل زایمان و افزایش شیر مادران درد‌های قاعدگی واختلالات معده به کار می‌رفته است. مواد تشکیل دهنده اصلی دانه شامل ساپونین ها، آلکالویید‌ها و فیبر‌های موسیلاژی می‌باشند.