بدون شک یکی از جنجالی‌ترین و بحث‌برانگیزترین اخبار نقل و انتقالاتی این فصل فوتبال ایران، مذاکره عیسی آل‌کثیر مهاجم سابق پرسپولیس با باشگاه استقلال است؛ خبری که نه‌تنها میان هواداران دو تیم پرطرفدار پایتخت موجی از واکنش‌ها به راه انداخت، بلکه یک‌بار دیگر نام عیسی را به صدر اخبار بازگرداند.
عیسی آل‌کثیر، مهاجمی که در دوران حضور اولیه‌اش در پرسپولیس با عملکرد درخشانش نقش اساسی در صعود این تیم به فینال لیگ قهرمانان آسیا داشت، حالا در آستانه تصمیمی است که می‌تواند تمام گذشته‌اش را تحت‌الشعاع قرار دهد. حضور احتمالی او در استقلال، با سابقه‌ای از درگیری‌های لفظی و حتی یک حرکت غیراخلاقی در جریان دربی، باعث شده هواداران فوتبال در ایران با حساسیت بالایی این موضوع را دنبال کنند.
نکته قابل تأمل اینکه آل‌کثیر در همان تورنمنت آسیایی که پرسپولیس به فینال رسید، به‌دلیل محرومیتی شش‌ماهه، دیدار نهایی را از دست داد؛ محرومیتی که بسیاری از پرسپولیسی‌ها آن را حاصل ایمیل‌ها و شکایت‌های هواداران استقلال به AFC می‌دانند. همین سابقه، به‌تنهایی باعث می‌شود انتقال احتمالی این بازیکن به جمع آبی‌ها، یکی از پرتنش‌ترین جابه‌جایی‌های تاریخ فوتبال ایران لقب بگیرد.
اما از نگاه فنی، آیا استقلال به چنین بازیکنی نیاز دارد؟ پاسخ مثبت است. تیم استقلال بار دیگر مانند سال‌های اخیر در نقل و انتقالات با ضعف مدیریتی روبه‌رو بوده و تاکنون نتوانسته مهاجمان کارآمدی را جذب کند. در چنین شرایطی، حتی مهاجمی که فصل گذشته در پرسپولیس در لیست مازاد قرار گرفت و دچار افت شد، می‌تواند خرید قابل قبولی تلقی شود.
از سوی دیگر، حضور آل‌کثیر در ترکیب استقلال می‌تواند در دربی‌ها به‌عنوان یک سلاح روحی علیه پرسپولیس عمل کند. سابقه گل‌زنی او، سبک بازی جنگنده‌اش، و روحیه‌ای که در تقابل با تیم سابقش خواهد داشت، می‌تواند محرک خوبی برای استقلال باشد. البته این تنها روی خوش ماجراست؛ چراکه در صورتی که عملکرد خوبی نداشته باشد، نه تنها محبوبیتی بین هواداران جدیدش پیدا نخواهد کرد، بلکه از نگاه پرسپولیسی‌ها نیز به‌عنوان یک یاغی شکست‌خورده شناخته خواهد شد.
نکته مهم دیگر، وضعیت سنی و سابقه آل‌کثیر است. این بازیکن حالا در سال‌های پایانی دوران فوتبالش قرار دارد و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، شاید دو فصل دیگر بتواند در سطح اول بازی کند. جدایی قبلی‌اش از پرسپولیس نیز به‌دلیل مسائل مالی، باعث خدشه‌دار شدن چهره‌اش بین هواداران شده بود، هرچند که فرصت جبران را یافت و دوباره به ترکیب برگشت و در آخرین قهرمانی لیگ برتر پرسپولیس نقش مهمی داشت.
اگر آل‌کثیر تصور می‌کند که با درخشش در استقلال شانس دعوت به تیم ملی و حضور در جام جهانی را خواهد داشت، این یک خوش‌خیالی محض است. چراکه حتی در اوج روزهای درخشش خود در پرسپولیس نیز جایی در تیم ملی نداشت و اکنون هم با رقابت مهاجمان آماده و لژیونرها، جایی برایش متصور نیست.
در نهایت، باید پذیرفت که این انتقال در سطح رسانه‌ای و تبلیغاتی برای استقلال می‌تواند برد محسوب شود؛ به‌ویژه در شرایطی که بازار داخلی مهاجم با کیفیت ایرانی تقریباً خالی است و گزینه‌های خارجی نیز با توجه به مشکلات اقتصادی باشگاه‌ها، و حواشی جنگ دوازده روزه اخیر سخت به ایران می‌آیند. شاید پرسپولیس هم خیلی ضرری از این انتقال نکند، چراکه با جذب رضا شکاری، یک جایگزین جوان و با انگیزه در اختیار دارد.
اما بزرگ‌ترین بازنده این انتقال می‌تواند خود عیسی آل‌کثیر باشد؛ بازیکنی که اگر ده سال جوان‌تر بود، شاید این تصمیم برایش سرآغاز فصل جدیدی از موفقیت می‌شد، اما امروز، بیش از آن‌که آینده‌ای درخشان پیش رویش باشد، با خطر فراموش‌شدن در خاطره جمعی هواداران هر دو تیم مواجه است.
نظر شما