رویداد۲۴ نوشت: داریوش مصطفوی ستاره پیشین تیم ملی و سرخابی‌های پایتخت، سال ۷۳ به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران انتخاب شد و در زمان ریاست او تیم ملی ایران برای نخستین بار پس از انقلاب و دومین بار در تاریخ خود به جام جهانی رسید.
مصطفوی اوایل انقلاب در حالی که به تازگی از امریکا به ایران بازگشته بود، ریاست هیئت فوتبال استان تهران و دبیر کلی فدراسیون فوتبال را به دست آورد. با این حال او مدتی از فوتبال دور بود تا اینکه در آبان سال ۷۳ کرسی ریاست فدراسیون را در اختیار گرفت.
مصطفوی خیلی زود متوجه شد نهادهای غیر فوتبالی زیادی هستند که بر فوتبال تاثیر می گذارند؛ نهادهایی که در برخی موارد در اوایل انقلاب منجر به خط خوردن تعدادی از ستاره‌های تیم ملی به بهانه‌هایی نظیر داشتن ماشین مدل بالا، تراشیدن ریش یا عدم حضور در نماز جماعت شده و مقدمات تغییرات مدیریتی در بدنه فوتبال را فراهم کرده؛ این یکی از دلایلی است که در ابتدای انقلاب و تنها در عرض ده سال، ده رئیس فدراسیون منصوب و برکنار شدند.
در آن سال‌های پرالتهاب که تندروی بخش جدایی ناپذیر سیاست ایران بودند، داریوش مصطفوی به عنوان یک فرد از امریکا بازگشته که به قول خودش همیشه «شش تیغ بود و عینک دودی می‌زد»، مورد سو ظن برخی افراد قرار داشت. او در مصاحبه‌ای گفته بود من در فکر این بودم که تدارکات تیم ملی چطور باشد یا چه کار کنیم که فلان بازی را ببریم یا چطور باید پرواز مستقیم به فلان کشور جور کنیم، آن وقت عده‌ای مدام دنبال این بودند که ببینند من ریگی به کفش دارم یا نه.
او در مصاحبه‌ای که اردیبهشت ماه با روزنامه اعتماد انجام داده، گفته بود: «آن روزها ما گرفتار مقامات امنیتی بودیم. برای اولین‌بار این را می‌گویم که یک روز یکی از این مقامات امنیتی که جزو استان تهران بود، گفت ۷ سال است تلفن خانه‌ات را کنترل کردیم، ببینیم جاسوس کدام کشوری! این را دهه هفتاد به من گفت. من نگاهش کردم و گفتم ببین ما چقدر باهم فرق داریم. الان من فکر این هستم که از استرالیا چطور رد شویم آن وقت تو به چی فکر می‌کنی.»
تیم ملی ایران در انتخابی جام جهانی پس از تساوی در بازی رفت مقابل استرالیا در استادیوم آزادی باید در ملبورن حاضر می‌شد تا در صورت موفقیت به عنوان آخرین تیم راهی فرانسه ۱۹۹۸ شود. اما گویا همان افرادی که در این سال‌ها مصطفوی را زیر نظر داشتند، در لحظه آخر اجازه خروج او از ایران را نداده اند و تیم بدون رئیس فدراسیون راهی استرالیا شد. مصطفوی در این رابطه گفته بود: «سر بازی استرالیا مرا ممنوع‌الخروج کردند و نگذاشتند همراه تیم بروم. اصلا عیبی ندارد. تیم رفت جام جهانی و مردم خوشحال شدند.» او بعدها در همین رابطه و طی یک گفت و گوی خصوصی به خبرنگار رویداد۲۴ گفته که برخی گروه‌ها ترسیده بودند من بروم در استرالیا و علیه نظام حرف بزنم برای همین اجازه ندادند از کشور خارج شوم. در حالی که من اصلا درگیر این مسائل نبودم و تمام فکر و ذکرم موفقیت تیم ملی بود.
مصطفوی تا واپسین سال‌های عمرش همچنان با نهادهای سیاسی-امنیتی که در فوتبال دخالت می‌کردند چالش داشت. او تنها کسی بود که در آنتن زنده تلویزیون مدعی شد اطلاعات سپاه در فوتبال ورود کرده است. پس از برکناری شهاب الدین عزیزی خادم از ریاست فدراسیون فوتبال مصطفوی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «من همین الان به شما می‌گویم همین آقایی که مسوول اطلاعات است و آمدند دنبال این کارها، اطلاعات سپاه، بگذار بگویم! ما دیگر آب از سرمان گذشته! فیلمی وجود دارد که در آن [اعضای هیئت رئیسه] اذعان می‌کنند که به زور از آنها امضا گرفته شده است.»
داریوش مصطفوی با اشاره به اتفاقات جام جهانی ۲۰۲۲ که در ایام اعتراضات سال ۱۴۰۱ برگزار شد و همینطور شادی بخشی از مردم از شکست تیم ملی مقابل آمریکا اعتقاد داشت یکی از راه‌های آشتی دادن مردم با فوتبال و تیم ملی کوتاه شدن دست همین نهادهای غیر فوتبالی از فوتبال است. مصطفوی در این رابطه گفته بود: «این‌ها]شادی بخشی از مردم از شکست تیم ملی همه عکس‌العمل‌هایی است که مردم نشان می‌دهند. وگرنه چه کسی دوست دارد تیم ملی کشورش ببازد؟ نعوذ بالله! اصلا! خب وقتی نمی‌توانند اعتراضات خودشان را بگویند و کسی هم نیست گوش کند چه کار کنند؟ هر عملی عکس‌العملی دارد. این حرف نیوتن است. آن روزها هم من می‌گفتم به حرف مردم گوش کنید و نکردند. الان هم می‌گویم ولی خبری نیست. من باز هم تاکید می‌کنم مردم اگر صداقتی ببینند در رفتار و کردار و گفتار شرایط بهتر می‌شود.»
نظر شما