پروانه سلحشوری در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مهم‌ترین چالش های پیش روی اتحاد ملی در کشور، بیان کرد: در شرایط حاضر کشور، اتحاد ملی یک موضوع ضروری است؛ اما برای رسیدن به اتحاد و همبستگی و پذیرش آن، چالش های بزرگی در کشور وجود دارد. در هر حرف خیلی از واژگان و مفاهیم زیبا به نظر می رسند اما در عمل بسیار چالش برانگیز هستند. از نگاه بنده به جای واژه اتحاد، واژه همبستگی درست تر است؛ چرا که الزاما همه در یک راستا متحد نمی شوند. عقاید مختلف و گوناگونی در جامعه وجود دارد که لازمه همبستگی، پذیرش است.
بپذیریم در جامعه نگاه های مختلفی وجود دارد
وی اظهار کرد: شعاری که آقای پزشکیان تحت عنوان «وفاق ملی» عنوان کرد، شاید بسیار مهم باشد اما آیا در عمل توانست آنطور که باید و شاید بروز و ظهور پیدا کند؟ متاسفانه اینگونه نیست. لازمه هر گونه همبستگی و اتحاد در سطح ملی، پیش فرض آن این است که ما عقاید، رویکردها و نگرش های متفاوت را بپذیریم؛ یعنی بپذیریم که در جامعه نگاه های مختلفی وجود دارد و همه مثل هم فکر نمی کنند و همه به یک شکل در جامعه عمل نمی کنند. اگر این پذیرش در جامعه به وجود بیاید، همبستگی نیز شکل خواهد گرفت.
«پزشکیان» در عمل از نیروهای اصولگرا استفاده کرد
نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، افزود: اما اگر این مفهوم در جامعه جا بیافتد که اقلیتی حاکم بر اکثریت هستند، دیگر نمی توان انتظار همبستگی داشت. گاهی یک دولت حداقلی یا یک مجلس حداقلی تشکیل می شود اما حداقل نظرات بقیه را می پذیرند. آقای پزشکیان با شعار وفاق از نیروهای اصولگرا استفاده زیادی کرد. در عمل از این افراد کمک گرفت حتی خیلی بیشتر از اینکه بخواهد از بدنه حامیان خود کمک بگیرد. حال این سوال مطرح می شود که این کار چقدر توانسته در همبستگی ملی موثر واقع شود؟
وی تاکید کرد: اگر کسی شعار اتحاد و همبستگی ملی سر می دهد، باید در وهله اول نظرات و سبک های زندگی مختلف در جامعه به رسمیت شناخته شود. این ابتدایی‌ترین پیش شرط برای تحقق وفاق ملی است. نکته دیگر که به نظر من خیلی مهم است، برای رسیدن به همبستگی ملی ما نیازمند رسانه های فراگیری هستیم که بتوانند این همبستگی ملی را معنا کنند. اما امروز صدا و سیما که بودجه کلانی دریافت می کند، در جهت عکس عمل می کند و می توان گفت حتی جریان اصولگرا ذا هم به شکل کامل در بر نمی گیرد. صدا و سیما صرفا یک دیدگاه، نگرش و سبک زندگی را تبلیغ می کند.
تفاوت فاحشی بین برنامه های رسانه ملی با واقعیت جامعه وجود دارد
وی ادامه داد: در غیاب یک رسانه ملی که بتواند همبستگی ملی را معنا کند، متاسفانه کار به شدت سخت می شود، حتی اعتماد به اخباری که در شبکه های تلویزیونی پخش می شود، پایین است و برنامه های تلویزیونی سطح نازلی دارند. من اساسا خیلی تلویزیون نگاه نمی کنم، اما چند روز پیش که شبکه های صدا و سیما را نگاه می کردم، متوجه شدم که چقدر فاصله بین آنچه که در تلویزیون نشان داده می شود با آنچه که در بستر اجتماعی است، وجود دارد.