چرا که اکثریت نزدیک به تمام زنان و دختران کشف حجاب‌کننده، پاره‌های تن همین مردم و خواهران و دختران ما هستند که به قول حکیمانه حضرت آقا «خیلی از اینها کسانی هستند که اهل دینند، اهل تضرّعند، اهل ماه رمضانند، اهل گریه و دعایند، [منتها] توجّه ندارند که چه کسی پشت این سیاستِ رفعِ حجاب و مبارزه با حجاب است. جاسوس‌های دشمن، دستگاه‌های جاسوسی دشمن، دنبال این قضیّه هستند. اگر بدانند، حتماً نمی‌کنند». از این روی نجات آنان از این پدیده عفت‌سوز و خانواده‌برانداز وظیفه و تکلیف شرعی و قانونی مسئولان نظام است و صدالبته عوامل مزدور دشمن حساب جداگانه‌ای دارند. مدت‌هاست، این ترجیع‌بند شنیده می‌شود که مقابله با کشف حجاب نیاز به کار فرهنگی دارد و انتظار آن است که روشنگری درباره آثار زیانبار و خسارت‌آفرین پدیده کشف حجاب، تضاد و تقابل آن با زندگی عفیفانه دینی و ملی و افشای پشت صحنه این پدیده از جمله کارهای فرهنگی باشد که باید بی‌وقفه و با دقت و برنامه‌ریزی عالمانه و دلسوزانه صورت پذیرد. و اما متاسفانه، برخلاف تاکیدهای پی‌درپی بر ضرورت کار فرهنگی، نشانه‌ای از کار فرهنگی جدی هم دیده نمی‌شود و بیم آن می‌رود که مبادا خدای نخواسته، برخی از تاکیدها بر کار فرهنگی نیز بهانه‌ای برای بی‌عملی در این زمینه باشد.
حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان نوشت: منظور از برخورد با پدیده خانمان‌برانداز کشف‌حجاب، برخوردهای سخت و به‌اصطلاح بگیر و ببند نیست.
