به گزارش چندثانیه: در حالی‌که در بسیاری از کشورها بیماری‌های قلبی عمدتاً در دهه‌های شصت و هفتاد زندگی بروز می‌کنند، آمارها در ایران نشان می‌دهد که این بیماری‌ها به‌طور نگران‌کننده‌ای به دهه سوم زندگی رسیده‌اند. امروز جوانان زیر ۳۵ سال به‌جای برنامه‌ریزی برای مسیر شغلی و آینده، در صف اتاق عمل و بخش مراقبت‌های ویژه قرار گرفته‌اند؛ تغییری که تنها یک «زنگ خطر» نیست، بلکه یک آژیر کامل برای نظام سلامت و سبک زندگی کشور است.
اینکه سن بیماری‌ای به‌این‌حد جدی، از ۵۰ سال به ۳۰ سال سقوط کرده، قطعاً از آن دست «پیشرفت‌هایی» نیست که بتوان به آن افتخار کرد. اما ظاهراً شرایط به‌گونه‌ای رقم خورده که ایران در این حوزه نیز از منحنی جهانی جلوتر حرکت می‌کند؛ جلوتر، اما نه در مسیر درست.
به‌جای آنکه بیماری‌های قلبی آخرین ایستگاه عمر باشند، به‌تدریج تبدیل شده‌اند به همراه همیشگی جوانان؛ نتیجه تراکم استرس، تغذیه نامناسب، آلودگی هوا، کم‌تحرکی و مجموعه‌ای از عوامل اقتصادی و اجتماعی که انگار قصد عقب‌نشینی ندارند.
شاید وقت آن رسیده که به‌جای عادت‌کردن به این خبرها، دلیل این «جوان‌مرگی قلبی» را جدی‌تر بررسی کنیم؛چراکه جهان در تلاش است سال‌های سالم زندگی را افزایش دهد، اما مابه‌ظاهردر حال تجربه سرعتی‌ترین کاهش آن هستیم.