عصرایران نوشت: محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرایی رئیس جمهور در توجیه این که چرا برغم وعده های انتخاباتی مسعود پزشکیان، هنوز فیلترینگ برقرار است، گفته: فیلترینگ در ساختار تصمیم‌گیری ما، متعلق به دولت تنها نیست.
شورای عالی فضای مجازی تصمیم می‌گیرد، نه دولت به تنهایی. ما می‌توانیم پیشنهاد بدهیم، فشار بیاوریم، استدلال کنیم و همه این کارها را کرده‌ایم اما نمی‌توانیم یک‌طرفه اجرا کنیم. ما باید چارچوبی را پیدا کنیم که هم حق دسترسی و منافع اقتصادی مردم را تضمین کند، هم نگرانی‌های موجود در زمینه حریم خصوصی مردم و امنیت داده را روشن سازد و ابزار تنظیم‌گری شفاف داشته باشد.
* مردم به پزشکیان رای ندادند که این نماینده سابق و وزیر اسبق، در رزومه اش، ریاست جمهوری هم داشته باشد، اصلا تا قبل از سقوط بالگرد رییس جمهور سابق فقید، خیلی ها نمی دانستند فردی در جهان وجود دارد به نام مسعود پزشکیان، چه رسد به این که او را ولو در تخیلات شان، در قامت رئیس جمهور تصور کنند.
اما وقتی همین شخص کاندیدا شد و با شجاعت و صراحت، حرف هایی زد و وعده هایی داد که به دلیل مردم نشست، او را برگزیدند تا به آنچه گفته جامه عمل بپوشاند؛ یکی از وعده های آن کاندیدا که گردنش را برای تحققش گروه گذاشته، همین رفع "بلای ملت سوز و وطن گداز فیلترینگ" است، بلایی که امنیت ملی را مختل کرده و نسل جدید را که ناگزیر مجهز به فیلترشکن شده اند، در معرض تضییع اخلاق قرار داده است.
*پس تا بدین جای کار، جناب قائم‌پناه متوجه باشد که مردم عاشق چشم و ابروی پزشکیان نبودند یا حتی برای این که قائم‌پناه نامی را هم معاون اجرایی کند، به او رای ندادند(!) بلکه به امید گشودن گره ها پای صندوق ها رفتند و حالا حق دارند، صریح و بی پروا، عمل به وعده ها را مطالبه کنند و هیچ توجیهی را برنتابند.
* اگر همان طور باشد که جناب قائم‌پناه گفته است و رییس جمهور و دولت صلاحیت رفع فیلترینگ ندارند، چرا پزشکیان در دوران رقابت های انتخاباتی، وعده محال داده است؟ این که عذر بدتر از گناه است!
* اشاره جناب معاون به ترکیب اعضای شورای عالی فضای مجازی است که در آن، تعداد دولتی ها کمتر از تعداد اعضای حقیقی و حقوقی دیگر است و لذا به فرض این که تمام اعضای دولت، موافق رفع فیلترینگ باشند، باز هم حدنصاب حاصل نمی شود.
در این باره، اولا گفته می شود برخی وزرای خود دولت هم موافق رفع فیلتر نیستند، گو این که شأنی فراتر از دولت برای خود قائل اند و سرخود تصمیم می گیرند! که جا دارد دولت در این باره شفاف سازی کند.
ثانیا شعار محوری رییس جمهور، "وفاق" است و بر اساس همین شعار هم کلی پست و منصب بین مخالفان سیاسی اش توزیع کرده است و کسانی را به وزارت و استانداری و معاونت خویش برگزیده که در جبهه مخالفان سیاسی یا حتی در ستاد های رقبا بوده اند.
چرا رئیس جمهور این رویکرد را برغم نارضایتی های گسترده در پیش گرفته و به مخالفانش این همه پست و میدان بخشیده است؟ جواب منطقی این است که مخالفان را تعدیل کند و از اصطکاک ها بکاهد تا بتواند وعده هایی را که مردم بدان ها رای داده‌اند، عملی کند.
حال سوال منطقی این است که اگر این سیاست موفق بوده، خروجی اش کو؟ و به عنوان مثال چرا رییس جمهور نتوانسته در کاری که لزوم انجامش "اظهر من الشمس" است، یعنی رفع فیلترینگ، تعداد لازمی از مخالفان را در شورای عالی فضای مجازی همراه کند؟!
اگر هم موفق نبوده و آنها پست ها و امتیازها را می گیرند و مخالفت می کنند و به ریش پزشکیان و مردم می خندند، چرا رئیس جمهور اصرار به ادامه جاده یک طرفه وفاق دارد؟ چه آن که وفاق یک طرفه، اساسا وفاق نیست، باج دادن است.
مردم از رییس جمهور انتظار دارند لابی و چانه زنی کند و از قدرتی که به اولین سپرده اند در راستای منافع عمومی استفاده کند و با شجاعت و سیاست و تدبیر راه ها را همواره سازد نه این که در مواجهه با موانعی که از قبل هم دیده می شد، جا بزند و خودش یا معاونش بگوید دست ما نیست و نشد و نمی شود و نمی توانیم.
*معاون اجرایی رئیس جمهور درباره تلاش های دولت برای رفع فیلترینگ گفته است : ما می‌توانیم پیشنهاد بدهیم، فشار بیاوریم، استدلال کنیم و همه این کارها را کرده‌ایم.
گیریم که رییس جمهور و تیمش تمام تلاش شان را کردند و نگذاشتند و نشد ؛ آیا اعلام عمومی کارهایی که رییس جمهور برای تحقق وعده هایش انجام داد و معرفی کسانی که سنگ اندازی کردند و فاجعه ملی فیلترینگ را استمرار بخشیدند، کمترین کاری نیست که شخص رییس جمهور و امثال جناب قائم پناه باید انجام دهند؟ همین که یک جمله بگویند "ما همه تلاش مان را کردیم، متاسفیم!" مردم را قانع می کند؟
قائم‌پناه در حالی مدعی است که دولت همه کاری برای رفع فیلترینگ انجام داده که رئیس جمهور تا کنون دبیر شورای عالی فضای مجازی که بازمانده از دولت قبل است و همان سیاست های محدود کننده را دنبال می کند، تغییر نداده است!
این که معاون رئیس جمهور، آسوده خاطر و بر ساحل امن نشسته، در توجیه فیلترینگ به تعداد اعضای شواری عالی فضای مجازی بسنده کند و خود را کنار بکشد، خالی کردن پشت کسانی است که در روزهای سخت انتخابات، بدون هیچ چشمداشتی برای وطن شان مجاهدت کردند چرا که هر گونه کوتاهی از سوی دولت در تحقق وعده هایش، سیل انتقادات مردم را متوجه اینان می کند.
* و سخن پایانی این که به پزشکیان و دولتمردانش توصیه می کنیم فهرست وعده های انتخاباتی را پیش رویشان بگذارند و بکوشند تیک اجرای تک تک شان را بزنند. در غیر این صورت، دو و نیم سال بعد، نه تنها کسی به پزشکیان رای نخواهد داد و قائم‌پناه ها نیز باید به خانه برگردند، که حتی شرکت مردم در انتخابات نیز ، محل تردید و چالش خواهد بود. این آخری را، مخالفان سیاسی دولت نیز بفهمند.