این متخصص سلامت باروری این‌طور پاسخ می‌دهد: «در بازه سنی که هنوز غدد تیروئید، غدد نواحی تناسلی، تخمدان‌ها و سایر ارگان‌ها در مسیر رشد قرار دارند و برای رسیدن به فلات رشد باید درست تغذیه شوند، ناگهان یک کودک در شرایط بارداری قرار می‌گیرد. همین‌جاست که ما با انواع مشکلات مرتبط با فقر آهن، کمبود کلسیم و ناقص‌ماندن رشد استخوان‌ها در این کودکان مواجه می‌شویم».
به گفته دکتر آبادیان ابعاد روانی‌ای که دختران با بارداری در این سن با آن روبه‌رو می‌شوند، خود فصلی جداگانه از تبعات جسمانی است: «وقتی زنان برای مشاوره‌های مربوط به بارداری به ما مراجعه می‌کنند، ما همیشه می‌گوییم بهتر است ابتدا بدن شما رصد شود، سپس اقدام به باردار‌شدن بکنید.
با این روش مشخص می‌شود که بدن یک زن چه کمبودهایی دارد. متخصصان برای این کمبودها مکمل می‌نویسند و پس از مدتی بدن زن آماده میزبانی از جنین خواهد شد؛ اما در کودکانی که در سن پایین ازدواج کرده و سپس باردار می‌شوند، هیچ‌کدام از این مشاوره‌های بارداری هم رخ نمی‌دهد.
ضمن اینکه این موارد برای کودکان و نوجوانان پسری که وارد ازدواج می‌شوند، وجود دارد. بدن آنها هم رشدش تکمیل نشده؛ اما تأکید بر دختران به این واسطه است که فرایند بارداری در بدن رخ می‌دهد. پس تبعات بیشتری هم متحمل می‌شود. ضمن اینکه همه این مواردی که به آن اشاره شد، از ابعاد فیزیکی است.
بعد روانی را یک متخصص روان‌شناسی و روان‌پزشکی باید بررسی کند که روان و ذهن یک دختربچه 10 تا 14 ساله تا چه اندازه آماده مادرشدن است. دختری که خودش هنوز مرحله کودکی برای پدر و مادر خودش را هم پشت سر نگذاشته است». این عضو هیئت‌علمی دانشگاه معتقد است برای اظهارنظر درباره ایجاد تبعات بارداری در سن کم روی نوزاد، نیازمند تحقیق و پژوهش هستیم: «برای اینکه بگوییم نوزاد به دنیا آمده در این شرایط آیا مشخصا دچار مسئله‌ای خواهد شد یا نه، نیازمند بررسی علمی دقیق هستیم اما می‌توان گفت که ممکن است تبعات ناشی از شرایط در‌حال رشد مادر را جنین نیز متحمل شود».
کم‌کاری مرکز باعث قربانی‌شدن مناطق کم‌برخوردار می‌شود
مطابق با آمار اولیه شمار موالید سال ۱۴۰۰ (بر‌حسب سن مادر در زمان تولد) که از سوی سازمان ثبت‌احوال کشور منتشر شده، در شش‌ماه و ۱۶ روز نخست سال ۱۴۰۰، تعداد ۷۹۱ کودک از مادران ۱۰ تا ساله متولد شده‌اند و به گفته سازمان ثبت‌احوال کشور این ارقام آمارهای اولیه هستند و ممکن است در بازبینی‌های آتی تغییر کنند.
با توجه به اینکه این آمار بر‌حسب گروه سنی مادر در زمان تولد و به تفکیک جنسیت فرزند و استان منتشر شده است، تا‌کنون سیستان‌و‌بلوچستان با تولد ۱۲۷ پسر و ۱۲۱ دختر از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله در سال ۱۴۰۰ در صدر این آمار قرار دارد. پس از سیستان‌و‌بلوچستان، به ترتیب خوزستان با تولد ۴۸ پسر و ۴۴ دختر، خراسان رضوی با تولد ۳۶ پسر و ۲۹ دختر، گلستان با تولد ۲۵ پسر و ۲۱ دختر، کرمان با تولد ۲۳ پسر و ۲۲ دختر و آذربایجان شرقی با تولد ۲۵ پسر و ۱۰ دختر در صدر آمار کودکان متولد‌شده از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله قرار دارند. در این بین اما خراسان جنوبی با تولد یک پسر، کهگیلویه‌وبویر‌احمد و قم هر‌کدام با تولد یک دختر و ایلام با تولد دو دختر استان‌هایی هستند که کمترین کودکان از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله در آنجا متولد شده‌اند.
همچنین در همین بازه زمانی (از ۳۰ اسفند ۹۹ تا ۱۶ مهر ۱۴۰۰) تعداد ۳۶ هزار و ۵۶۲ کودک از مادران ۱۵ تا ۱۹ ساله متولد شده‌اند که از این تعداد ۱۸ هزار و ۹۲۲ کودک پسر و ۱۷ هزار و ۶۴۰ کودک نیز دختر هستند.
سیستان‌و‌بلوچستان که یکی از کم‌برخوردارترین استان‌های کشور محسوب می‌شود، در این آسیب اجتماعی هم جلودار است.
سعیده خاشی، فعال زنان ساکن این استان در گفت‌وگو با «شرق» اما بر این تأکید می‌کند که آمار واقعی کودک‌همسری از عددهای رسمی که اعلام می‌شود، بیشتر است: «کودک‌همسری قدمت چندین دهه‌ای دارد و تنها برای امروز و دیروز نیست که ما با این بحران روبه‌رو هستیم. اما متأسفانه این آمار روز‌به‌روز در‌حال افزایش است و نکته مهم اینکه عدد واقعی دست‌کم در مناطق کم‌برخورداری چون استان ما از آمار رسمی اعلام‌شده بیشتر است. چرا این را می‌گویم؟ به خاطر اینکه ما در اینجا ازدواج‌های ثبت‌نشده بسیاری داریم که اساسا در سرشماری‌ها جایی ندارند. بسیاری از بارداری‌ها در خانواده‌هایی اتفاق می‌افتد که مادر و پدر شناسنامه‌ای ندارند».
نتیجه آن شد که تبعات کودک‌همسری، حالا تبدیل به تبعات کودک‌مادری شده است: «12 سال است که در این حوزه فعالیت می‌کنم. هر چند‌وقت یک‌بار اقداماتی شد اما هیچ‌وقت تداوم نداشت. با اینکه جامعه به سمت پیشرفت حرکت می‌کند اما ما با این بحران بزرگ روبه‌رو هستیم و حالا هم که دیگر تبعات کودک‌همسری تبدیل به بحران کودک‌مادری شده است. دختران کم‌سن‌و‌سالی که یا به جبر طایفه یا خانواده ازدواج کرده و بچه‌دار شده‌اند و حالا باید با انواع بیماری‌های مقاربتی، عفونت‌های داخلی، کم‌خونی و... دست‌و‌پنجه نرم کنند. کودکانی که در زمان بازی و مدرسه به سر می‌برند، دیگر مادر شده‌اند».
افزایش مشکلات اقتصادی از جمله مواردی است که از نظر خاشی بر این معضل می‌افزاید: «بیش از 40 درصد مردم زاهدان در حاشیه شهر زندگی می‌کنند. تورم، تحریم، سیاست‌های غلط اقتصادی و در دو سال اخیر هم ویروس کرونا مردم را فقیرتر از گذشته کرده است. به همین دلیل خانواده‌هایی که برای زنده‌ماندن مجبور می‌شوند دخترشان را به مردی با سن بالاتر و پول بیشتر بدهند هم افزایش پیدا کرده است».
شرایط اما زمانی وخیم‌تر می‌شود که آسیب‌های اجتماعی دست به دست هم می‌دهند: «کودک‌همسری خود انواع مختلفی دارد. یک زمانی است که دختر و پسری در سن کودکی به عقد یکدیگر درمی‌آیند. دیگری زمانی است که دختربچه‌ای را به مردی می‌دهند که گاه هم‌سن پدر یا پدربزرگش است.
اما در سال‌های اخیر ما شاهد تعدد زوجات در کودک‌همسری هستیم. یعنی مردی که برای بار چندم می‌خواهد ازدواج کند و سراغ یک دختربچه می‌رود. حالا شما ازدواج با اتباع، ازدواج ثبت‌نشده و ازدواج بدون شناسنامه‌ها را هم اضافه کنید. اما حتی برای احصای این آسیب‌های اجتماعی هم در کشور سرمایه‌گذاری درستی نشده است؛ چه رسد به حل آن. سیاست‌هایی که باید در مرکز طرح‌ریزی شود اما کسی حواسش به آن نیست و در نتیجه همواره جوامع کمتر برخوردار هستند که قربانی می‌شوند».