این نوع دروغ‌ها را هرگز به کودکان نگویید

هر نوع دروغی اثرات منفی در کودکان ایجاد می‌کند اما برخی از این دروغ‌ها مانند بمب عمل می‌کنند. ما در جایگاه والدین مهمترین الگوی فرزندان‌مان هستیم بنابراین باید از هر نوع دروغی بپرهیزیم. حتی اگر اصرارهای بی‌امان آنها ما را وادار کند حرفی بزنیم که می‌دانیم بعدا به آن عمل نخواهیم کرد.

به گزارش تازه‌نیوز، همه ما با وجود اینکه می‌دانیم دروغ گفتن کار درستی نیست و تلاش می‌کنیم از آن بپرهیزیم اما گاهی در برابر اصرارهای بی‌امان کودکان به دروغ متوسل می‌شویم تا شرایط را کنترل کنیم. شاید در برخی موارد این کار اجتناب‌ناپذیر باشد اما مشکل این است که همین دروغ‌های به ظاهر ساده ممکن است به کودکان آسیب بزنند.  در این مطلب قصد داریم با عادی‌ترین و در عین حال آسیب‌رسان‌ترین دروغ‌هایی که اکثر والدین به فرزندانشان می‌گویند بیشتر آشنا شویم.

والدین و دروغ‌هایی که می‌گویند

زمانی‌که دروغ می‌گوییم چه اتفاقی در وجود کودکان‌مان رخ می‌دهد؟ زمانی‌که قولی می‌دهیم و به آن عمل نمی‌کنیم چه؟ با همین کارهای به ظاهر عادی و ساده به آنها یاد می‌دهیم که می‌توان دروغ گفت و می‌توان قولی داد و سپس زیر آن زد. در نهایت نیز چیزی که ارزش و اعتبار خود را از دست می‌دهد حرف ماست. زمانی‌که دروغ می‌گوییم یا حرفی می‌زنیم که اعتقادی به آن نداریم به فرزندان‌مان آسیب می‌زنیم. بنابراین توصیه می‌شود این دروغ‌ها را به کودکان نگویید.

واقعا بچه غیرقابل تحملی هستی

گاهی کودکان کارهایی می‌کنند که از صبر و حوصله ما خارج است بنابراین به او می‌گوییم که غیرقابل تحمل هستند در حالی‌که واقعا چنین اعتقادی نداریم. در واقع شما این حرف را از روی عصانیت و یاس زده‌اید.

مشکل اینجاست که فرزندتان نمی‌داند چه در مغز شما می‌گذرد و فکر می‌کند که شما چنین حرفی زده‌اید چون واقعا این‌گونه است. یعنی تصور می‌کنند که واقعا غیرقابل تحمل هستند. واقعیت این است که کودکان غیرقابل تحمل نیستند بلکه شرایط زندگی ما سخت شده و آستانه تحمل ما پایین آمده است. بنابراین اگر زمانی چنین جمله‌ای از دهانتان پرید بهتر است بعد از اینکه آرامش‌تان را به دست آوردید با او صحبت کنید. حرفتان را اصلاح کنید تا فرزندتان با این تصور بزرگ نشود که چون شما چنین گفتید پس واقعیت دارد و او انسان غیرقابل تحملی است.

اگر هرکاری می‌گویم انجام ندهی غول می‌آید و تو را می‌برد

ما دوست داریم فرزندان‌مان بدون اعتراض و مقاومت هر کاری که به آنها می‌گوییم انجام دهند و به اصطلاح چَشم بگویند. اما متاسفانه همیشه اوضاع به همین راحتی پیش نمی‌رود و چیزی جز یاس و ناامیدی نصیب والدین نمی‌شود. بنابراین اکثر والدین برای رسیدن به خواسته‌های خود به گرگ، دیو، غول و غیره متوسل می‌شوند. اما این حرف‌ها به کودکان صدمه می‌زند حتی آنها را به وحشت می‌اندازد.

کودکان در نهایت به این باور می‌رسند که اگر طبق نظر والدین‌شان رفتار نکنند آنها را دوست ندارند و به دیوها تحویل می‌دهند. بدون شک شما دلتان نمی‌خواهد فرزندتان چنین تصوری داشته باشد پس هرگز این دروغ را به زبان نیاورید.

تو لایق بهترین‌ها هستی و از همه سرتری

امروزه ما در دنیای «پرنس‌ها و پرنسس‌ها» زندگی می‌کنیم و والدینی که فرزندان خود را شاهزاده خطاب می‌کنند و تلاش دارند با آنها مانند شاهزاده رفتار شود. درست است که فرزندان‌مان برای هر کدام ما بهانه زندگی، روشنایی خانه و بهترین هستند اما این باعث نمی‌شود که آنها برتر و بهتر و شایسته‌تر از دیگران باشند.

نباید در کودکان توهم برتر بودن و مهمتر بودن از آنچه که هستند ایجاد کرد. ما در یک جامعه زندگی می‌کنیم و مهم است کودکان بیاموزند که مرکز توجه یا مهمترین فرد برای دیگران نیستند حتی اگر برای ما از همه مهمتر باشند.

ما باید به فرزندان‌مان ارزش انسانیت و فروتنی را انتقال دهیم تا بتوانند به‌طور اجتماعی با دیگران وارد تعامل شوند و زندگی کنند. آنها باید بدانند که لایق بهترین‌ها هستند اما به شرط آنکه با تلاش و زحمت به آن دست پیدا کنند.

ما همچنین باید به آنها بیاموزیم که در زندگی باید قدردان و شکرگزار بود تا تبدیل به آدم‌های بی‌رحم و ظالم نشوند و همچنین باید به آنها بیاموزیم که از اشتباهات خود درس بگیرند. ما به عنوان والدین همیشه برای کمک کردن به آنها در کنارشان خواهیم بود.

نمی‌گذارم آب در دلت تکان بخورد

ما آنقدر عاشق فرزندان‌مان هستیم که طاقت دیدن غم و غصه‌هایشان را نداریم. به همین دلیل هر کاری از دستمان برمی‌آید انجام می‌دهیم تا دنیای ایده‌آلی را برای آنها تصویر کنیم و از مایوس شدن‌شان جلوگیری کنیم. بنابراین به آنها قول‌هایی می‌دهیم که هرگز عملی نمی‌شوند.

این کار برخلاف آنچه ما تصور می‌کنیم به آنها کمکی نمی‌کند بلکه صدمه می‌زند. علاوه‌براین چنین تلاش‌هایی باعث می‌شوند که آنها اعتماد خود را به ما از دست بدهند چون با چشم خود می‌بینند برخلاف آنچه که قول داده‌ایم کنترلی روی مسائل نداریم و نمی‌توانیم مانعی برای رنج و ناراحتی‌های احتمالی آنها شویم.

این رنج می‌تواند شامل مرگ ناگهانی یکی از عزیزان یا افت تحصیلی و غیره باشد. بدون شک ما نمی‌خواهیم شاهد عذاب کشیدن و ناراحتی فرزندان‌مان باشیم اما نمی‌توانیم مانع حوادث و مواجهه فرزندان‌مان با اتفاقات ناگوار شویم.

ما باید به آنها یاد بدهیم که زندگی این‌گونه است: ممکن است زمین بخوریم اما باید دوباره بلند شویم، مبارزه کنیم و موانع را پشت سر بگذاریم. با اینکار می‌توانیم فرزندان‌مان را انعطاف‌پذیر بار بیاوریم. بنابراین نباید مشکلات و موانع را از آنها پنهان کنیم بلکه باید با آنها صادق بوده و راه و چاه را نشان‌شان دهیم.

منبع: سلامت

بیشتر بخوانید:

 

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.