در دوره قاجار در تهران، در هر محله و بر سر هر گذری، تکیه ای وجود داشت که مردم در ماههای محرم و صفر (حداقل به مدت ۶۰ روز) به برپایی مراسم روضه خوانی در آن می‌پرداختند.