به گزارش عصر ایران، این بار نوبت برنج است که خبرساز شود. قیمت قوت غالب مردم ایران ناگهان بالا رفت، تا جایی که در مواردی حتی گزارشهایی منتشر شد مبنی بر اینکه قیمت نوع داخلی آن تا هر کیلو بیش از ۳۵۰ هزار تومان هم رسیده است.
این در حالی است که برنج یکی از مهمترین خوراک سفره ایرانیها است و حالا در صورت تداوم گرانی آن ممکن است بسیاری از مردم مجبور شوند آن را از لیست غذای خود حذف کنند.
در این میان برنج وارداتی هم از قافله جا نماند و افزایش قیمت ناگهانی را تجربه کرد. حالا بعضی کارشناسان و دست اندرکاران بازار برنج میگویند پای عملکرد دولت و البته واسطهها و دلالان در میان است. درواقع نبود عرضه به میزان تقاضا و همچنین آمار اعلامی دولت باعث وضعیت فعلی شده است.
امیر آقاجانیان، عضو انجمن تامینکنندگان برنج گفته است: فقط ۵ درصد از بستهبندی و توزیع در اختیار برندها و شرکتهای دارای شناسنامه قرار دارد و بقیه توسط واسطهها انجام میشود.
دولت آمار تولید برنج را کمتر اعلام کرد
اما چه میزان برنج در کشور هر سال مصرف میشود و چقدر از آن وارداتی است؟ و دولت قبل چه آماری را اشتباه اعلام کرده است؟
رئیس هیئت مدیره انجمن واردکنندگان برنج در این باره به عصر ایران گفت: گرانی برنج داخلی از آنجا شروع شد که آمار اولیه دولت در سال گذشته با واقعیت مغایرت داشت. دولت میزان تولید را ۲.۷ میلیون تن اعلام کرد، در حالی که میزان تولید حدود ۸۰۰ هزار تن کمتر بود.
کریم اخوان اکبری ادامه داد: از سوی دیگر بعد از عوض شدن دولت، ثبت سفارش برنج وارداتی با تاخیر انجام شد، کالا دیرتر ترخیص و به بازار وارد شد که این موضوع هم بر عرضه و تقاضا اثر داشت.
او افزود: وقتی دولت عوض شد، از تیرماه تا آذر ماه ثبت سفارش برنج ممنوع بود و ثبت سفارش انجام شده در آذرماه هم در بهترین حالت در دی ماه وارد بازار شد.
او گفت: علاوه بر آن انتظارات تورمی هم تاثیرگذار بود چراکه قیمت برنج در دو سال گذشته تغییر چندانی نداشت، در حالی که سایر کالاها مثل روغن، گوشت و ... افزایش قیمت زیادی پیدا کرده بودند. در این حالت انتظار تورمی تخلیه شد و بیش از حد معمول بالا رفت.
رئیس انجمن واردکنندگان برنج درباره میزان آمار اعلامی دولت در سال جاری بیان کرد: دولت میزان تولید برنج امسال را بین یک ۱.۶ تا ۱.۸ میلیون تن اعلام کرده است. مصرف هم مانند قبل و بالای ۳ میلیون تن است.
دولت هنوز برنامهای برای جبران کمبود برنج ندارد
اخوان درباره اینکه آیا واردات توان تامین میزان کسری برنج در کشور را دارد، گفت: با توجه به کم آبی امسال باید تدبیری برای تامین برنج اندیشیده شود چراکه وقتی تولید توان تامین نیاز بازار را ندارد باید نسبت به پارسال برنج وارداتی بیشتری به بازار تزریق شود.
او درباره اینکه آیا دولت در این زمینه برنامهریزی دارد یا خیر، گفت: صحبتهایی مطرح شده است که به دلیل کمبود، میزان ثبت سفارش را بالا خواهیم برد اما هنوز اطلاعی از نوع برنامهریزی به ما ندادهاند و اطلاعرسانی مکتوبی هم انجام نشده است.
اخوان درباره امکان اثر احتکار در افزایش قیمت برنج گفت: من اثر آن را خیلی کم میبینم، ممکن است چند نفر هم احتکار کنند، اما به آن شکل نیست. چرا برای مثال دو سال پیش احتکار اتفاق نمیافتاد؟ اگر احتکار هست چرا آن افراد را بازداشت نمیکنند؟
او تاکید کرد: مساله این است که پیشبینی اولیه و اقداماتی که در زمینه تامین برنج انجام شده اشتباه بوده است.
این صحبتها در حالی است که نایب رییس شورای مرکزی مجمع ملی کشاورزان گفته سرنوشت یک میلیون تن برنج وارداتی مشخص نیست و کسی هم در مورد آن پاسخ نمیدهد.
از سوی دیگر دولت هم به وجود واسطهها اذعان کرده است. محمدرضا عارف معاون اول رئیس جمهور گفته بود: عدهای تمام برنجها را بهنحوی پیشخرید کردند و قیمت برنج ۳۰۰ هزار تومان شد، درحالیکه از قیمت فعلی برنج در هر کیلو کمتر از ۸۰ هزار تومان گیر کشاورز آمده است.
تفاوت زیاد قیمت برنج بین مزرعه و بازار
در این باره با قائم مقام مجمع ملی کشاورزان کشور گفت و گو کردیم.
مسعود اسدی درباره فروش برنج کشاورزان به عصر ایران گفت: یک مشکل بزرگ در تامین محصولات کشاورزی، نبود یک سیستم بازرگانی صحیح در این بخش است. در این شرایط دلالان جولان میدهند و کشاورزان و مصرفکنندگان ضرر آن را میپردازند.
او ادامه داد: در حال حاضر در بازار برنج شمال را هر کیلو تا ۳۵۰ هزار تومان میخرند، در حالی که کشاورز شلتوک آن را به قیمت ۶۰ تا ۸۰ هزار تومان فروخته است و درواقع برنج باید به قیمت ۱۶۰ تا ۱۷۰ هزار تومان در بازار به فروش برسد. این در حالی است که تقریبا از هر دو کیلو شلتوک، یک کیلو برنج به دست میآید.
اسدی بیان کرد: کشاورز شلتوک برنج جنوب را هم هر کیلو ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان میفروشد و بنابراین هر کیلو از این برنج هم باید ۱۰۰ هزار تومان به دست مصرفکننده برسد اما الان بیش از ۲۰۰ هزار تومان در بازار به فروش میرسد.
به گفته او، این مابهالتفاوت نجومی به جیب دلالان میرود،کشاورز هم مجبور است محصول خود را با این قیمت بفروشد چراکه شلتوک فسادپذیر است و بلافاصله باید فرآوری شود. علاوه بر آن کشاورزان معمولا به لحاظ مالی قوی نیستند و خیلی وقتها مجبورند محصول را پیشفروش کنند تا بتوانند هزینههای تولید را تامین کنند.
او از دولتها گلایه دارد: هیچ دولتی کشاورز را اولویت قرار نداده، اما نه از سر دشمنی و عداوت، بلکه دولت نگاه مثبتی به تولید دارد، اما معمولا بیشتر انرژی و توان خود را در اختیار بخش بازرگانی و تجارت قرار میدهد.
نظر شما