فرهیختگان نوشت: بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۳ سهم مسکن از کل هزینه خانوارهای شهری کشور ۴۳ درصد بوده، در حالی‌که این عدد برای تهران ۵۷ درصد است که دو برابر استاندارد جهانی (۳۰ درصد) است. افزون بر این، بودجه شهرداری تهران در سال ۱۴۰۴ حدود ۲۲۵ همت برآورد شده که نزدیک به ۱۱ همت (معادل ۴۴.۵ درصد) از محل عوارض ساخت‌وساز و فروش تراکم تأمین می‌شود. این در حالی است که در کشورهای توسعه‌یافته سهم این منبع کمتر از ۱ درصد است.
همچنین سهم تهران از واحدهای مسکونی دارای پروانه ساخت از ۲۰ درصد در دهه ۱۳۸۰ به ۱۰ تا ۱۱ درصد در ۵ سال اخیر سقوط کرده ؛ یعنی ۵۰ درصد کاهش داشته. پس توقف دوساله ساخت‌وساز می‌تواند به معنای حذف سالانه ۵۰ هزار واحد مسکونی در تهران و بیش از ۱۰ درصد ساخت‌وساز شهری کشور باشد.
نظر شما