روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: انتظار این بود که بعد از امضای توافق‌نامه ایران و آژانس در قاهره که هفته گذشته صورت گرفت، اروپا و آمریکا دست از بهانه‌جوئی بردارند و برای پایان دادن به غائله‌ای که خودشان به وجود آورده‌اند اقداماتی به عمل آورند و به تشنج دامن نزنند.
این انتظار نه‌تنها برآورده نشد بلکه همانطور که رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان گفت «از زمان توافق عراقچی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مواضع جدید و تندتری را از اروپا شاهد هستیم.» یک نمونه از این مواضع اینست که آلمان ضمن تهدید ایران به فعال شدن اسنپ‌بک، لزوم بازرسی از سایت‌های حساس ایران و ذخایر اورانیوم با غنای بالا را مطرح کرد. نمونه دیگر، پاسخی است که امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه به سؤال خبرنگار کانال ۱۲ رژیم صهیونیستی درباره اسنپ‌بک داد و گفت: «فکر می‌کنم اسنپ‌بک قطعی است، آخرین خبری که از ایرانی‌ها داریم جدی نیست. عراقچی تلاش کرد پیشنهاد معقولی برای رسیدن به توافق با قدرت‌های اروپائی ارائه دهد اما از دیگر اعضای دولت ایران حمایتی دریافت نکرد». البته سیدعباس عراقچی در تصحیح ادعای مکرون گفت من نماینده نظام جمهوری اسلامی و مورد حمایت تمام ارکان آن ازجمله شورای امنیت ملی هستم.
دولتمردان آمریکائی هم بعد از امضای توافق ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قاهره با اشتهای بیشتری به صحنه آمدند بطوری که مارکو روبیو وزیر خارجه آمریکا همزمان با سفر به فلسطین اشغالی گفت ایران نباید حتی موشک‌های کوتاه‌برد و میان‌برد داشته باشد. این خواسته نامعقول باضافه مطالبات زیاده‌خواهانه در مورد غنی‌سازی و سایر فعالیت‌های هسته‌ای ازجمله شرط‌های آمریکا برای مذاکره با ایران است. علاوه بر این، ۵۰ سناتور جمهوریخواه آمریکا در نامه‌ای به وزرای خارجه انگلیس، فرانسه و آلمان خواستار فعال‌سازی اسنپ‌بک شدند.
در شورای امنیت سازمان ملل نیز آمریکا و اروپا دیروز از ادامه تعلیق تحریم‌های ضدایرانی جلوگیری کردند و با این اقدام می‌خواهند از طریق توسل به مکانیزم ماشه فشارها بر ایران را شدت ببخشند. سازوکار مکانیزم ماشه نیز بگونه‌ای است که از اعضای شرقی صاحب وتوی آن – البته اگر مایل باشند با آن مقابله کنند – کاری برنمی‌آید. هرچند این احتمال وجود دارد که هدف آمریکا و سه کشور اروپائی عضو برجام این باشد که از طریق توسل به مکانیزم ماشه ایران را وادار به دادن امتیازهای بیشتر کنند، ولی با توجه به اینکه امتیازخواهی‌های آنها پایانی ندارد ایران باید در همین مرحله عزم خود را برای ایستادگی در برابر باج‌خواهی‌ها جزم کند و راهی را انتخاب کند که دارای قدرت بازدارندگی باشد، چه بازدارندگی از جنگ و چه بازدارندگی از کامیابی جنگ‌افروزان در جریان جنگ.
بنابراین، ما باید در جستجوی راهی باشیم که قدرت بازدارندگی ایران را بالا ببرد بطوری که در درجه اول مانع به هوس افتادن دشمن برای تحمیل جنگ با فشارهای بیشتر شود و در درجه بعد او را در رسیدن به اهدافش ناکام نماید. این راه فقط تقویت همبستگی ملی و روحیه مقاومت در مردم است. دشمن بعد از آنکه در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه فهمید محاسبه غلطی از روحیه مردم ایران داشت، اکنون با لشکر بزرگی از افسران و سربازان در فضای مجازی و سرمایه‌گذاری کلان مادی در حال تهاجم به ملت ایران در قالب یک جنگ روانی گسترده است. ما اگر در سیاست‌هایمان تجدید نظر کنیم و توجه به مردم را محور اصلی حکمرانی قرار دهیم در این جنگ روانی پیروز خواهیم شد. آمریکا و اروپا در آمریکای لاتین و اوکراین درگیر هستند، رژیم صهیونیستی همزمان با جنگیدن در چند جبهه بشدت در افکار عمومی جهان منفور و منزوی است. ما می‌توانیم از این فرصت حداکثر بهره‌برداری را به عمل آوریم و با پشتوانه عظیم مردمی که می‌توان آن را با تصحیح سیاست‌های داخلی تأمین کرد، دشمن را در تمام زمینه‌ها وادار به عقب‌نشینی و قبول شکست کنیم. جنگ روانی از سلاح دشمن خطرناک‌تر است و ما می‌توانیم با خنثی کردن آن بر دشمن غلبه کنیم. باور کنیم که مردم از سلاح‌های پیشرفته قوی‌تر هستند.
نظر شما