با حضور استیو ویتکاف در خاورمیانه،برای شکل دهی صلح در غزه، شایعاتی در خصوص احتمال مذاکره یا دیدار عراقچی و ویتکاف نیز مخابره شد. با این وجود عراقچی این موضوع را تکذیب کرده است.
اگرچه عراقچی این ماجرا را تکذیب کرد اما انتشار این مطالب بار دیگر توجه کارشناسان را به سمت دیپلماسی پیش روی ایران و ایالات متحده، پس از فعالسازی مکانیسم ماشه متمرکز کرده است.
جلال ساداتیان دیپلمات پیشین ایران و تحلیلگر سیاست خارجی در گفت‌وگو با فرارو به بررسی وضعیت موجود پرداخته است:
هجمه علیه ایران صرفا به موضوعات هسته ای محدود نمی شود
جلال ساداتیان گفت: «پس از فعال شدن مکانیزم ماشه و همراهی کامل غرب با اجرای آن، روند تحولات سیاست خارجی ایران به‌گونه‌ای پیش رفت که از ابتدا نیز قابل پیش بینی بود. شکل‌گیری فضای تهاجمی علیه ایران نشان می‌دهد که طرح فشارهای چندلایه علیه ایران از مدت‌ها پیش در دستور کار قدرت‌های غربی قرار دارد و اکنون این طرح وارد مرحله‌ای عملیاتی و محسوس شده است. در واقع، روندی که با عنوان بازگشت تحریم‌ها آغاز شد، امروز در قالب فشارهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و حتی تبلیغاتی به شکل هماهنگ دنبال می‌شود.»
وی افزود: «در کنار این فشارهای سیاسی، در روزهای اخیر، نوع تازه‌ای از مواضع نیز در خصوص تمامیت ارضی کشور مطرح شده است. طرح ادعاهای مربوط به جزایر سه‌گانه و همراهی برخی از اروپاییها با این مواضع نشان می‌دهد که هجمه علیه ایران صرفاً به حوزه‌های برجامی یا هسته‌ای محدود نمی‌شود، بلکه بیشتر به حوزه‌های نمادین و حساس امنیت ملی کشیده شده است. شکی نیست که این رفتار بخشی از پروژه فشار چندجانبه است که هدف اصلی آن ایجاد بی‌ثباتی روانی و سیاسی در فضای داخلی ایران و تغییر رفتار سیاست خارجی کشور است. روشن است که اروپا و آمریکا از دو هدف اصلی خود دست برنداشته اند: کشاندن ایران به میز تصمیم گیری اضطراری و وادار کردن تهران به دادن امتیازات بیشتر از آنچه در توافق پیشین پذیرفته شده بود. برای تحقق این دو هدف، آن‌ها در کنار ابزارهای اقتصادی، از سازوکارهای حقوقی و سیاسی استفاده می‌کنند تا با ترکیبی از تهدید و تطمیع، ایران را در موقعیتی قرار دهند که می خواهند.»
تقابل میان ایران و غرب وارد مرحله ای تازه شده است
دیپلمات پیشین ایران در انگلستان در ادامه گفت: «در واکنش به این شرایط، مقامات عالی کشور موضعی شفاف و قاطع ارائه کرده‌اند. رئیس جمهور، در سخنرانی خود در سازمان ملل بر همین نکته تاکید کرد که گرچه ایران به معاهدات بین الملل پایبندی دارد اما هرگز خود را در موضع ضعف و اجبار قرار نمی دهد. این موضع، تصویری روشن از سیاست فعلی ایران در قبال غرب ارائه می‌دهد: ایران تنها در محدوده تقابل و توازن واقعی. حاضر به گفتگو است. در سطح اقتصادی نیز فشارها تازه‌ای علیه ایران به راه افتاده است. تحریم های جدید در زمینه کشتیرانی، بیمه‌های بین‌المللی و نقل‌وانتقال کالا، نشان می‌دهد که ساختار تحریم‌ها همچنان به‌عنوان ستون اصلی سیاست فشار علیه ایران حفظ می‌شود. هر چند این رفتارهای تحریمی در ظاهر با هدف بازدارندگی اقتصادی انجام می شود، اما در عمل هدف از این رفتارها، تضعیف منطقه‌ای و بین‌المللی ایران است. در واقع، تحریم ها دیگر صرفاً ابزاری مالی نیست، بلکه بخشی از راهبرد کلان غرب برای محدودسازی ایران در تمام سطوح است.»
وی افزود: «نباید فراموش کرد که هم‌زمان با فشارهای خارجی، تلاش‌هایی برای اثرگذاری بر افکار عمومی منطقه و جهان در جریان است. اکنون می‌توان گفت تقابل میان ایران و غرب وارد مرحله تازه ای شده است. اگر در سالهای گذشته اختلاف‌نظرها صرفاً بر سر فعالیت‌های هسته‌ای بود، امروز این تقابل ها در خصوص جنبه‌های ژئوپلیتیکی و یافته‌های امنیتی است. در چنین شرایطی، طبیعی است که ابزارهای فشار نیز متنوع تر و چندوجهی تر شوند. ایران طی سالهای اخیر با تکیه بر سیاست مقاومت فعال، بخش قابل توجهی از فشارها را خنثی کرد، اما فشارهای جدید نیازمند ابتکارات تازه و راهبردی هوشمندانه است. غرب به‌دنبال شکل دادن به نظمی تازه در است که در آن نقش ایران محدود شود. »