چگونه ویتامین د کافی دریافت کنیم؟

به گزارش تازه‌نیوز، ویتامین د که به عنوان ویتامین آفتاب شناخته می شود، توسط بدن در پاسخ به قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید تولید می شود. همچنین به طور طبیعی در چندین نوع غذا از جمله برخی از ماهی ها، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ، لبنیات غنی شده و محصولات غلات وجود دارد.

ویتامین د برای استحکام استخوان‌ها ضروری است زیرا به بدن کمک می‌کند تا از کلسیم موجود در رژیم غذایی استفاده کند. از قدیم، کمبود ویتامین د با راشیتیسم مرتبط بوده است؛ بیماری که در آن بافت استخوانی به اندازه کافی مواد معدنی را در خود ذخیره نمی‌کند و منجر به نرمی استخوان و بدشکلی های اسکلتی می شود. اما روز به روز تحقیقات، اهمیت ویتامین د را در محافظت در برابر بسیاری از بیماری ها نشان می دهد.

علائم کمبود ویتامین د
علائم استخوان درد و ضعف عضلانی می تواند به معنای کمبود ویتامین د باشد . این علائم برای بسیاری از افراد خفیف هستند. با این حال، کمبود ویتامین د حتی بدون علائم نیز می تواند خطراتی برای سلامت فرد ایجاد کند. سطوح پایین این ویتامین در خون با این موارد مرتبط است؛ ۱. افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی، اختلال شناختی در افراد مسن، آسم شدید در کودکان و سرطان. همچنین، تحقیقات نشان می دهد که ویتامین د می تواند در پیشگیری و درمان تعدادی از بیماری‌های مختلف، از جمله دیابت نوع یک و دو، فشار خون بالا، عدم تحمل گلوکز و ام اس ( مولتیپل اسکلروزیس ) نقش داشته باشد .

کمبود ویتامین د می‌تواند به چند دلیل اتفاق بیفتد

سطوح توصیه شده ویتامین د را مصرف نمی کنید: اگر از رژیم غذایی گیاهی سختی پیروی کنید، این احتمال وجود دارد زیرا بیشتر منابع طبیعی این ویتامین ، منابع حیوانی هستند از جمله ماهی و روغن ماهی، زرده تخم مرغ، شیر غنی شده و جگر گاو .

به طور محدود در معرض نور خورشید قرار می‌گیرید: از آنجایی که ویتامین د هنگام قرار گرفتن پوست شما در معرض نور خورشید تولید می‌شود، اگر مدت زمان زیادی را در خانه سپری می‌کنید، در عرض های جغرافیایی شمالی زندگی می کنید، از لباس های بلند یا پوشش سر استفاده می کنید یا شغلی دارید که از قرار گرفتن در معرض نور خورشید جلوگیری می کند، ممکن است در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار بگیرید. همچنین خوب است بدانیم که در طول زمستان، کمبود ویتامین د بیشتر رخ می‌دهد زیرا نور خورشید کمتری در دسترس است .

کلیه های شما نمی توانند ویتامین د را به شکل فعال آن تبدیل کنند: با افزایش سن ، کلیه‌ها کمتر قادر به تبدیل ویتامین د به فرم فعال و در دسترس آن هستند، بنابراین خطر کمبود ویتامین د در افراد مسن افزایش می‌یابد.

رنگ پوست تیره دارید : رنگدانه ملانین موجود در پوست ، توانایی آن را برای ساخت ویتامین د در پاسخ به قرار گرفتن در معرض نور خورشید کاهش می دهد. برخی از مطالعات نشان می دهند که افراد مسن با پوست تیره تر در معرض خطر بالای کمبود ویتامین د هستند.

دستگاه گوارش شما نمی تواند به اندازه کافی ویتامین د را جذب کند : برخی از بیماری ها از جمله بیماری کرون ، فیبروز کیستیک و سلیاک می تواند بر توانایی روده شما در فرایند جذب ویتامین د از غذایی که می خورید تاثیر منفی بگذارند.

چاق هستید: ویتامین د توسط سلول‌های چربی از خون دفع می‌شود و انتشار آن را در گردش خون کاهش می‌دهد. افرادی که شاخص توده بدنی ( BMI ) ۳۰ یا بیشتر دارند، اغلب سطح ویتامین د خونشان پایین است.

آزمایش‌های بررسی کمبود احتمالی
دقیق ترین راه برای اندازه گیری میزان ویتامین د در بدن، آزمایش خون ۲۵ هیدروکسی ویتامین د است. سطح ۲۰ تا ۵۰ نانوگرم در میلی لیتر برای افراد سالم ، کافی در نظر گرفته می شود. سطح کمتر از ۱۲ نانوگرم در میلی لیتر نشان دهنده کمبود این ویتامین است .

روش های درمانی
درمان کمبود ویتامین د شامل دریافت بیشتر آن از طریق رژیم غذایی و مکمل هاست . اگرچه هیچ اتفاق نظری در مورد سطوح ویتامین د مورد نیاز برای حفظ سلامت بدن وجود ندارد و احتمالاً بسته به سن و شرایط سلامت متفاوت است اما غلظت کمتر از ۲۰ نانوگرم در میلی لیتر به طور کلی ناکافی تلقی می شود و نیاز به درمان دارد.

دستورالعمل‌های موسسه پزشکی، میزان توصیه‌شده ویتامین د در رژیم غذایی را به ۶۰۰ واحد بین‌المللی (IU) برای همه افراد ۱ تا ۷۰ ساله افزایش داده و برای بهینه‌سازی سلامت استخوان‌ها، آن را به ۸۰۰ IU برای بزرگسالان بالای ۷۰ سال رسانده است. حد بالای ایمن نیز به ۴۰۰۰ IU است. همچنین، پزشکان ممکن است بیش از ۴۰۰۰ واحد بین المللی را برای اصلاح کمبود این ویتامین تجویز کنند. بنابراین، اگر زمان زیادی را زیر نور آفتاب نمی گذرانید یا همیشه مراقب پوشاندن پوست خود هستید (ضدآفتاب مانع از تولید ویتامین د می شود) باید با پزشک خود در مورد مصرف مکمل ویتامین د مشورت کنید.

_{منبع: سلامت}